Friday, 5 October 2012

ഇന്നലെ നിന്റെ പൂക്കൂട  നിറയെ എന്റെ കിനാവിലെ 
ജമന്തി പൂക്കള്‍ ആയിരുന്നൂ 


നീ പെയ്തു തോര്‍ന്ന എന്റെ ആകാശത് 
ഭൂതകാലത്തിന്റെ മേഘ കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ 
നീ പടിയിറങ്ങിയ ഹൃദയത്തിന്‍ മുറ്റത്ത്‌ 
പണ്ട് നാമൊന്നായി എതിരേറ്റ സന്ധ്യയും 
 പുലരിയും കാറ്റും അനാഥമായി അലയുന്നു 
നീ ഉപേക്ഷിച്ചു പോയ മോഹ തീരത്ത് 
നമ്മള്‍ ഒന്നായി ചുമലേറ്റി ആടിയ 
കിനാവിന്‍ മാരിവില്‍ കാവടി ചിതറി കിടക്കുന്നു 
നിനക്കറിയാം നീയില്ലാതെ 
എന്റെ പൂക്കള്‍ ചിരിക്കില്ല 
കിളികള്‍ പാടില്ലാ 
എന്നിട്ടുമെന്തിനാണ്
ഇന്നലെ നീ എന്റെ കിനാവിലെ  
ജമന്തി പൂക്കളാല്‍ 
നിന്റെ പൂക്കൂട നിറച്ചത് 

No comments:

Post a Comment