ഞാന്‍ ആകാശമോ ഭൂമിയോ ഇല്ലാത്ത
വെറുമൊരു അന്തരീക്ഷമായിരുന്നു
എന്നില്‍ ജീവന്റെ പച്ചപ്പോ
ജീവിതത്തിന്റെ നിറ കൂട്ടോ ഇല്ലായിരുന്നു
എങ്കിലുമാ ശൂന്യതയില്‍
എന്നിലെ പെണ്ണ് മണ്ണായി
അങ്ങനെയിരിക്കെ ഒരുദിനം
ഒരുച്ച കാറ്റ് എന്നെകടന്നു പോയി
ആരുടെയോ മാനത്തു നിന്നും അടര്‍ന്ന
ഒരുതുണ്ട് മേഘവും ..
മേഘം മഴയായി ...
പെണ്ണും മണ്ണും നനഞ്ഞു
നനഞ്ഞ മണ്ണില്‍ വിത്തുകള്‍ വീണു
പിന്നെ ........
ജീവന്റെ തുടിപ്പുകള്‍ ....നിറങ്ങള്‍..
പുഴകള്‍ പൂവുകള്‍ പൂമ്പാറ്റകള്‍ ..
ഞാനൊരു സുന്ദര ലോകമായി മാറി
എങ്കിലും ഇപ്പോഴും എനിക്കറിയില്ല
അന്ന് എന്നിലേയ്ക്ക് ഉച്ചക്കാറ്റായി വന്നതാരെന്നും
അടര്‍ന്നു വീണ മേഘ തുണ്ട് ആരുടെതെന്നും ??
