ഓരോ യാത്ര പറയലുകളുടെയും അവസാനം
പങ്കുവെയ്ക്കപ്പെടാത്ത ഒരു സ്നേഹ ചുംപനവും
പറഞ്ഞു തീരാത്ത ഒരായിരം കാര്യങ്ങളും
നെഞ്ഞുരുകുന്ന ഒരു നൊമ്പരവും
എന്നില് അവശേഷിക്കുമായിരുന്നു .....
ഏകാന്തതയില് എരിഞ്ഞു തീരുന്ന
ദിനങ്ങളുടെ അവസാനം
ഒരു ചിരിയുടെ മറപറ്റി ..
കാറ്റില് പറക്കുന്ന മുടിയും
കണ്ണുകളില് കുസൃതിയുമായി
അവന് വരും ...............
എങ്കിലും എന്നിലെ ശൂന്യത
ചിലപ്പോള് നിറയാതെ
പരിഭവ മേഘം പെയ്തു തീരാതെ
അങ്ങനെ നില നില്ക്കും....
മനസ്സില് മഞ്ഞു പോലെ സങ്കടം നിറയും
കണ്ണുകളില് തൂവാനം ചിതറും
തുറന്നിട്ട ജാലകത്തിനപ്പുറം
മഞ്ഞ പൂക്കള് നിറഞ്ഞ മരത്തില് ഇരുന്ന്
ഒറ്റയ്ക്കാണെന്ന് ഒരു മഴ പക്ഷി പാടും
No comments:
Post a Comment