എന്റെ മനസ്
മഞ്ഞുപെയ്യുന്ന
ഒരു സെമിത്തേരിയില്
അടക്കം ചെയ്തിരിക്കുന്നു ...
അതിന്റെ കുഴിമാടത്തില്
അസഹനീയമാം വിധം
ഏകാന്തതയുടെ
പുല്ലുകള് വളര്ന്നിരിക്കുന്നു
സ്നേഹത്തിന്മ്റെ തീ ജ്വാലകള്
കെട്ടടങ്ങിയ ഹൃദയത്തില്
യുദ്ധത്തില് ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ട
ആയുധം പോലെ
ഓര്മകളുടെ കൂമ്പാരം
അവയിലൊന്നിനു പോലും
ആര്ദ്രതയോ ഊഷ്മളതയോ
ഉണ്ടായിരുന്നില്ല
അമാവാസിയിലെ ആകാശം പോലെ
എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളില്
ഇരുള് പരന്നു കിടന്നു ..
പണിശാലയുടെ പുകക്കുഴല് പോലെ
എന്റെ ചിന്തകള് വിഷം തുപ്പി ....
എന്നിട്ടും എന്റെ ഉള്ളിലെവിടെയോ
പ്രത്യാശയുടെ തീഷ്ണത
ജീവിക്കുവാന് പ്രേരിപ്പിക്കുന്ന
അതിനെ ഞാന് എന്റെ
ഹൃദയത്തോട് ചേര്ത്തു
ചോര്ന്നു പോവാതെ .....
എന്റെ മനസ്
മഞ്ഞുപെയ്യുന്ന
ഒരു സെമിത്തേരിയില്
അടക്കം ചെയ്തിരിക്കുന്നു ...
അതിന്റെ കുഴിമാടത്തില്
അസഹനീയമാം വിധം
ഏകാന്തതയുടെ
പുല്ലുകള് വളര്ന്നിരിക്കുന്നു
സ്നേഹത്തിന്മ്റെ തീ ജ്വാലകള്
കെട്ടടങ്ങിയ ഹൃദയത്തില്
യുദ്ധത്തില് ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ട
ആയുധം പോലെ
ഓര്മകളുടെ കൂമ്പാരം
അവയിലൊന്നിനു പോലും
ആര്ദ്രതയോ ഊഷ്മളതയോ
ഉണ്ടായിരുന്നില്ല
അമാവാസിയിലെ ആകാശം പോലെ
എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളില്
ഇരുള് പരന്നു കിടന്നു ..
പണിശാലയുടെ പുകക്കുഴല് പോലെ
എന്റെ ചിന്തകള് വിഷം തുപ്പി ....
എന്നിട്ടും എന്റെ ഉള്ളിലെവിടെയോ
പ്രത്യാശയുടെ തീഷ്ണത
ജീവിക്കുവാന് പ്രേരിപ്പിക്കുന്ന
അതിനെ ഞാന് എന്റെ
ഹൃദയത്തോട് ചേര്ത്തു
ചോര്ന്നു പോവാതെ .....
This comment has been removed by the author.
ReplyDeletechechy vayikkan pattunnila..
ReplyDelete16 ano font engil sorry mattu blog nokku..
പ്രത്യാശ കൈവിടാതെ ജീവിതം മുന്നോട്ടു നീങ്ങട്ടെ..ആശംസകള്.
ReplyDeleteപ്രദീപ് പറഞ്ഞത് പോലെ ആ ഫോണ്ട് ഒന്ന് ശരിയാക്കൂ..വായിക്കാന് കുറച്ചു ബുദ്ധിമുട്ടി.