നീ ഒരു നീലാകാശമാണ്‌
ഞാനോ ..........
നിന്നില്‍ ഉറഞ്ഞു കൂടുവാന്‍
മോഹിച്ച ഒരു
കാര്‍ മുകില്‍ തുണ്ടും........

ഞാനൊരു പുഴയാണ് 
എന്റെ തീരത്ത്
സ്വപ്നങ്ങളുടെ പുല്ലാന്നികളും 
മോഹങ്ങളുടെ പൂക്കൈതകളും 
പടര്‍ന്നു കിടക്കുന്നു 

എന്റെ ഓളപ്പരപ്പില്‍
വിഷാദത്തിന്റെ വെയില്‍ പാളിയും
കിനാക്കളുടെ വര്‍ണങ്ങളും
കെട്ടു പിണഞ്ഞു കിടന്നു
ഒരു വര്‍ഷ കാലത്തിന്റെ
തുടക്കത്തിലാണ്‌ ..
നിന്റെ പായ് വഞ്ചി
എന്റെ വിഷാദം മുറിച്ചു
എന്നിലൂടെ കടന്നു പോയത്
അന്നാണ് ആദ്യമായി
പുഴ കലങ്ങിയതും
പൂക്കൈതകളിലെ കിളികള്‍
പുഴയുടെ ഹൃദയത്തില്‍
ചേക്കേറിയതും.......
പുല്ലാനികള്‍ പൂക്കുന്നതും.......
പൂക്കൈത സുഗന്ധിയവുന്നതും
കിളികള്‍ ഭൂപാളം പാടുന്നതും
പുഴ അറിഞ്ഞു......
കാലം തെറ്റിയെന്ന പോലായിരുന്നൂ
ഗ്രീഷ്മത്തിന്റെ ആഗമനം
ഒരു തോണി പോലും
വരാത്തവിധം
ഗ്രീഷ്മം പുഴയെ ഉണക്കി കളഞ്ഞു...
എങ്കിലും ചുട്ടു പഴുത്ത
ഹൃദയവുമായി
വര്‍ഷത്തെയും
പായ് വഞ്ചികളെയും കാത്തു
പുഴ കിടക്കുന്നു
ഒരു മണല്‍ പാത പോലെ